Met klassieke automobielen worden over het algemeen auto's van 25 jaar of ouder bedoeld. In principe zou u mij dus ook kunnen vragen een De Dion Bouton van begin vorige eeuw te taxeren. Echter, met dat soort auto's heb ik niet zo veel (het zogenaamde "koperwerk"). In dat geval wijs ik u graag door naar een beëdigde en gecertificeerde collega.

Ook krijg ik wel eens de vraag of ik in bepaalde merken gespecialiseerd ben. Dat is niet het geval. Natuurlijk heb ik persoonlijke voorkeuren. Ik vind Engels en Italiaans qua vormgeving mooier dan Frans of Duits. Ik vind Duits vaak fraaier in elkaar steken dan Engels. En ook voor Zweedse degelijkheid en het geluid van een dikke Amerikaanse V8 met cherry bombs heb ik een zwak. En nu lijkt het net alsof ik niets met Japanse auto's heb. Ook dat is niet waar. Een Suzuki LJ80, een Mazda MX-5, een Toyota Landcruiser en een Datsun 120A (om de grootste vier merken maar te noemen) zie ik ook graag (en heb ze zelf ook gehad).   

Kortom: ik ben een echte autoliefhebber. Het enige onderscheid dat ik kan maken is dat ik na-oorlogs leuker vind dan vooroorlogs.